Er wordt plotseling weer gevochten om staal na jaren van overaanbod, en dat merken beleggers in staalfabrikanten.
De koersen schieten hard omhoog, geholpen door het snelle economische herstel na de coronacrisis. Is dit slechts een tijdelijke opleving of is er eindelijk een einde gekomen aan het tijdperk van lage staalprijzen?
De strateeg bij AlphaValue, een onderzoeksbureau voor beleggers, Pierre-Yves denkt het eerste aangezien de koersen te hard zijn opgelopen. AlphaValue heeft een zeldzaam verkoopadvies staan voor het aan de Amsterdamse beurs genoteerde ArcelorMittal, een van de grootste staalproducenten ter wereld. 'Wij denken dat de hoge staalprijzen het gevolg zijn van tijdelijke factoren, zoals de inhaalvraag na de coronacrisis,' zegt Gauthier. 'In dat geval staat de huidige koers te hoog'. AlphaValue heeft een koersdoel staan van €25,80 voor ArcelorMittal, dat vrijdag op €28,- sloot en aanstaande donderdag met cijfers komt.
Wie een jaar terugkijkt, ziet inderdaad indrukwekkende prestaties voor de staalsector op de beurs. Dit jaar won ArcelorMittal al 48% aan de beurs. De koers van de Indiase concurrent Tata Steel, die een vestiging in IJmuiden heeft, verdubbelde zelfs ruimschoots. Maar ook in de Verenigde Staten hebben de aandeelhouders van de grote staalbedrijven alle reden om tevreden te zijn. US Steel en Cleveland-Cliffs deden uitstekende zaken.
Dat was wel eens anders, want de staalindustrie komt van ver. Vooral overaanbod is het al zeker tien jaar wat de klok slaat. De Chinese staalfabrieken overspoelden de wereldmarkt met goedkoop staal, waardoor elke prijsverhoging meteen teniet werd gedaan door nog meer aanbod.
Ommekeer
Het besef bij de Chinese overheid is al jaren doorgedrongen dat de eigen staalindustrie op de schop moet. Die is in veel gevallen verlieslatend, en ook nog eens erg slecht voor het milieu. Net als in het Westen is saneren echter lastig. Staalfabrieken zorgen voor veel werkgelegenheid waar vaak hele gemeenschappen van afhankelijk zijn. Sluiten van een staalfabriek zorgt voor veel maatschappelijke onrust, iets waar de Chinese autoriteiten niet op zitten te wachten. Daarom duurde het lang voordat woorden werden omgezet in daden.
Maar dit jaar is sprake van een ommekeer, zegt Cheveley, een expert op het gebied van metalen. De Brit was eerder analist bij het gerenommeerde adviesbureau CRU International en werkte in de jaren '90 voor staalbedrijf British Steel. Cheveley denkt dat de staalsector aan de vooravond staat van een heropleving: 'We zien nu voor het eerst dat de Chinese staalfabrieken niet inspringen op de gestegen vraag. China heeft via de staalindustrie jarenlang emissies geïmporteerd en deflatie geëxporteerd. Die tijd is voorbij'.
CO₂-uitstoot
De nabije toekomst ziet er volgens Cheveley voor de staalindustrie dus goed uit, ondanks, of misschien wel juist dankzij de klimaatverandering. Een grote vervuiler en verantwoordelijk voor veel CO₂-uitstoot is de staalindustrie. Dat, in combinatie met de lage rendementen, maakte de sector weinig geliefd bij beleggers de afgelopen jaren. 'Maar iedereen lijkt te vergeten dat er voor de transitie naar duurzame energie ook heel veel staal nodig is. Een windmolen bestaat voor 70% uit staal. We kunnen niet zonder staalfabrieken'.
Die zullen dan wel op een milieuvriendelijker manier moeten opereren. Grote fabrikanten hebben al aangekondigd over te willen stappen op waterstof in plaats van het vervuilende steenkool. Maar dat wordt een langdurig en kostbaar proces. 'De staalfabrikanten hebben hogere prijzen nodig om de transitie te financieren. De sector is inmiddels geconsolideerd, waardoor de fabrikanten die prijzen ook makkelijk kunnen vragen. Ik verwacht dat de staalprijs op een lager niveau zal uitkomen dan nu, omdat de prijs wel erg is doorgeschoten. Maar die prijs zal gemiddeld gesproken wel veel hoger zijn dan de prijzen die we in het verleden hebben gezien'.
BRON: FD
